انرژی هیدروالکتریک از آب به توربین آبی و به گردش در آوردن توربین و آلترناتور متصل به آن به دست میآید.
مقدار برق به دست آمده به مقدار و ارتفاعی که آب سقوط میکند تا به توربین برسد، بستگی دارد. برای این منظور اقدام به ساختن سدهای مخزنی میکنند تا آب ذخیره شده در پشت آن برای تولید برق و کشاورزی و احیانا" آب شهری استفاده شود.
انرژی هیدروالکتریک چون یک منبع تجدید شونده به حساب میآید و آلودگی محیط زیست را به همراه ندارد و به خصوص از آب آن میتوان برای امور کشاورزی و شرب اهالی استفاده کرد، بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است.
در کشورهای آسیایی و آفریقایی ظرفیت انرژی هیدروالکتریک از همه جا بیشتر است، ولی متاسفانه کمتر از جاهای دیگر مورد بهرهبرداری قرار گرفته است به طور کلی کشورهای صنعتی جهان حدود 2 درصد و کشورهای درحال توسعه حدود یک درصد از برق آبی جهان را تولید میکنند. با این همه تا کنون تنها از 18 درصد پتانسیل قابل بهرهبرداری برق آبی جهان استفاده شده است.
پیشبینی میشود در دو دهه اول قرن بیست و یکم میزان رشد تولید الکتریسیته از منابع آبی 25 درصد در سال باشد. با این وصف انرژی برق آبی هم چنان بزرگترین منبع انرژی تجدیدپذیر باقی خواهد ماند و تنها عوامل اقتصادی و زیست محیطی میتوانند پتانسیل واقعی این منبع را محدود کنند.
دو سوم منابع برق آبی در کشور چین قرار دارد. طرحهای برق آبی ممکن است خسارات زیست محیطی به همراه داشته باشد. مثلا"ساخت جاده برای دسترسی به نیروگاه نصب پایههای انتقال نیروی برق و سرانجام ساخت سازه خود سد ممکن است زیستگاه طبیعی را مورد تخریب قرار دهد. انحراف مسیر رودخانه هنگام ساختن سد ممکن است صدماتی از قبیل مرگ و میر ماهی به وجود آورد.
به طور کلی در مورد نیروگاههای آبی کوچک صدمات زیست محیطی در مقایسه با منافع آنها و تولید الکتریسیته قابل توجه نیستند.